نحوه نصب تابلوهاي تبليغاتي روي پل‌هاي هوايي در شهر تهران

‌ماده يكم (1):
شهرداري تهران (سازمان زيباسازي شهر تهران) موظف است با توجه به تقاضاي مجريان تبليغاتي و سفارش‌دهندگان نسبت به ساماندهي، طراحي، ساخت و نصب ابزار تبليغاتي (تابلو) روي پل‌هاي هوايي سطح شهر تهران بر اساس مواد به شرح ذيل از طريق مجريان واجد شرايط اقدام نمايد.

ماده دوم (2):
تعاريف:

الف ـ پل هوايي عابر پياده: به سازه‌اي اطلاق مي‌شود كه به‌ منظور عبور و مرور آسان شهروندان و آسايش و آرامش روحي و رواني و هم‌چنين سهولت در امر تردد آنان روي عرض معابر شهري نصب مي‌شود.

ب ـ پل هوايي سواره: به سازه‌اي اطلاق مي‌شود كه به‌ منظور رفع تعارض در تقاطع‌ها و تسهيل در تردد وسايل نقليه بر روي عرض تقاطع‌ها نصب مي‌شود.

ج ـ ابزار تبليغاتي (تابلو): به سازه‌اي اطلاق مي‌شود كه براي معرفي كالاها و يا خدمات با متراژ مشخص بر روي عرشه پل‌هاي هوايي به‌ نحوي‌ كه در رؤيت مخاطبين (سواره ـ پياده) قرار گيرد، نصب مي‌شود.

تبصره:
انواع پل‌هاي هوايي پياده‌رو:

الف ـ پل‌هاي قديمي (نوع الف)

ب ـ پل‌هاي جديد شامل:

ب ـ 1 ـ پل‌هايي با حلقه‌هاي تزئيني (نوع ب ـ 10)

ب ـ 2 ـ پل‌هايي با حلقه‌هاي تزئيني (نوع ب ـ 20)

ج ـ پل‌هاي منحصر به‌ فرد (نوع .ج)

ماده سوم (3):
ضوابط فني نصب:

الف ـ شكل كلي تابلوهاي تبليغاتي قابل‌ نصب بر روي پل‌هاي هوايي بايد كاملاً ساده، بدون هيچ‌گونه انحنا و پخ باشد به شكلي كه بيشتر از ضخامت تابلو پيش‌آمدگي ايجاد نكند و شكل كلي آن مربع‌ مستطيل، دايره و يا بيضي باشد.

ب ـ عرض مربع‌مستطيل و يا قطر بيضي و دايره (ارتفاع) تابلو نبايد از اندازه‌هاي به شرح ذيل تجاوز نمايد:

ب ـ 1ـ در پل‌هاي پياده يك متر بالاتر از كف تا پنجاه سانتي‌متر بالاتر از سقف خارجي پل درصورتي‌كه در دو طرف پل تابلو نصب‌شده باشد ( در مورد پل‌هايي كه يك‌طرف تابلو نصب مي‌شود مي‌تواند حداقل پنجاه سانتي‌متر از كف بالاتر باشد) و ارتفاع آن‌ها بيش از پنجاه سانتي‌متر از بالاي پل تجاوز ننمايد.

ب ـ 2 ـ در پل‌هاي سواره از خط القعر پل در سواره‌رو تا بالاترين حد دست‌انداز (يك متر ارتفاع) بالاي كف پل ( بيشترين ضخامت پل به‌ اضافه يك متر دست‌انداز پل)

ج ـ حداكثر ضخامت تابلو (پيش‌آمدگي) نبايد بيشتر از سي سانتي‌متر باشد.

د ـ به‌ منظور امنيت شهروندان، افزايش مقاومت پل هوايي، عدم پوشيده شدن فضاي داخلي پل، نصب تابلو روي عرشه پل‌هاي هوايي ، پياده‌رو صرفاً در مسير موافق تردد وسايل نقليه نصب شود. (در طرف ديد اصلي پل، تابلو باشد و طرف مخالف خالي باشد).

تبصره:
در خيابان‌هاي كم‌عرض دوطرفه كه تابلوها دو طرف پل نصب مي‌شوند به‌ منظور جلوگيري از پوشيده شدن و ايجاد امنيت پياده‌رو لبه تحتاني تابلو با فاصله صد سانتي‌متر از كف عرشه پل نصب شود.

هـ ـ تابلوي نصب‌ شده روي پل با رعايت موارد فوق و ابعاد مطرح‌شده مي‌تواند به‌ صورت يك سطح كاملاً يكدست و سراسري و يا چند تابلو كنار هم با شكل‌هاي مربع، مستطيل ، دايره يا بيضي اجرا شود.

تبصره :
درصورتي‌كه تابلوها كنار يكديگر قرار گيرند بايد موازي، در يك امتداد و به فاصله يكسان از كف پل اجرا شوند.

و ـ نصب و اجراي كليه تابلوهاي منصوبه بر روي پل‌هاي هوايي (سواره‌رو ـ پياده‌رو) مي‌بايست زير نظر مهندس ناظر مورد تأييد سازمان زيباسازي صورت پذيرد و گواهي پايان نصب، پس از پايان كار توسط مهندس ناظر مزبور صادر شود.

ماده چهارم (4):
نحوه اتصال تابلو به پل:

الف ـ تابلو بايد با اتصالات زيبا، منظم و فني به پل متصل شده و نبايد با روش‌هاي ابتدايي، سريع و مصالح پرداخت‌ نشده نصب شود و از تكه زدن و وصله كردن تابلوها خودداري شود.

ب ـ درصورتي‌كه در طرفين پل اقدام به نصب تابلو شود بايد كاملاً موازي و هم‌رديف لبه خارجي پل نصب شود.

ج ـ روي پل‌هاي قديمي پياده (تيپ الف) حدفاصل لبه تحتاني تا كف پل بايد كاملاً خالي بوده (براي تابلوهاي يك‌طرفه پنجاه سانتي‌متر و براي تابلوهاي دوطرفه صد سانتي‌متر) و تابلو تنها توسط خود پايه به بدنه پل متصل شود به‌ طوري‌ كه رفت‌ و آمد عابرين روي پل قابل‌رؤيت باشد و عابرين در فضاي مزبور محبوس نشوند.

ماده پنجم (5):
پشت تابلو:

الف ـ پشت تابلوهايي كه از داخل پل قابل‌ديدن است بايد زيبا ، منظم و با مصالح مرغوب اجرا شود و به‌گونه‌اي باشد كه جزو عوامل تزئيني پل محسوب شده و باعث زيبايي مسير تردد در روي پل شود.

ب ـ سازمان با نصب سطوح محافظ در پشت تابلو علاوه بر تزئين داخلي پل و محافظت تابلو، مي‌تواند از اين سطوح بهره‌برداري تبليغاتي فرهنگي ، هنري و اجتماعي نمايد.

ج ـ هيچ‌گونه محدوديتي براي جنس جداره‌هاي محافظ و تزئيني پشت تابلو وجود ندارد، اما سطح آن نبايد بيش از سطح تابلو بوده و لبه‌هاي آن نيز بايد كاملاً هم‌راستا با لبه‌هاي تابلو بوده و ضخامت (پيشامدگي) آن‌ها نبايد بيش از پانزده سانتي‌متر باشد.

ماده ششم (6):
تأمين برق:

الف ـ كنتور برق بايد در محلي نصب شود كه در دسترس مأمورين برق بوده و از دسترس افراد متفرقه دور باشد.

ب ـ عبور كابل انتقال برق از درون لوله‌ها ، نرده‌ها و سازه‌هاي اصلي پل ممنوع است و كابل بايد روي كار نصب‌شده و نكات ايمني در نصب آن‌ها رعايت شود.

ج ـ كابل‌هاي نمايان بايد منظم، زيبا و بدون شكم‌دادگي اجراشده و اتصال آن‌ها به جداره پل به‌گونه‌اي باشد كه موجب تخريب روكش كابل و اتصال جريان برق به پيكره پل نشود.

د ـ كابل‌هاي برق‌رساني بايد دور از دسترس افراد و عابرين پياده باشد.

ماده هفتم (7):
نورپردازي:

الف ـ نصب نورافكن و يا هر وسيله روشنايي ديگر نبايد باعث خيره شدن چشم مخاطبين (رانندگان و عابرين پياده) شود (نور به‌ طور مستقيم به چشم رانندگان نتابد).

ب ـ كارگزار موظف است به‌منظور صيانت از حقوق شهروندان و آسايش خاطر آنان و هم‌چنين براي زيبايي بيشتر جداره‌هاي محافظ ، در پشت تابلو (در درون پل) از تعداد كافي چراغ و نورافكن استفاده نمايد.

ج ـ كارگزار به‌ منظور صرفه‌جويي در مصرف برق موظف به نصب فتوسل و تايمر و هم‌چنين استفاده از لامپ‌هاي كم‌مصرف در نورپردازي تابلو مي‌باشد.

ماده هشتم (8):
رنگ‌آميزي و شستشو:

الف ـ رنگ‌آميزي ديواره‌ها و پشت تابلو بايد دقيق، و هماهنگ با رنگ پل بوده و رنگ‌آميزي آن‌ها نيز بايد با نظر سازمان انتخاب شود.

ب ـ به‌ منظور حفظ زيبايي منظر شهري، بهره‌بردار موظف به شستشوي ماهيانه عرشه پل و تابلو منصوبه مي‌باشد.

تبصره :
نظافت و رفت‌ و روب پل‌هاي هوايي (سواره ـ پياده‌رو) در سطح شهر به عهده خدمات شهري مناطق شهرداري مي‌باشد.

ماده نهم (9):
تعبيه تجهيزات لازم براي نصب داربست و دسترسي بر روي تابلو:

الف ـ از آنجايي‌ كه به دليل تردد خودروها () در زير پل، امكان نصب داربست وجود ندارد در هنگام نصب يا تعويض پيام تبليغاتي تابلوها كارگزار بايد بست ها و اتصالاتي در زير تابلو و يا روي جداره و كف پل تعبيه نمايد تا با استفاده از اين اتصالات و دستگاه‌هاي موقتي به جداره تابلو دسترسي داشته باشد.

ب ـ اين بست‌ها و اتصالات بايد فني، زيبا و منظم و سبك باشند و نبايد در مسير عبور عابرين پياده قرار گيرند.